Pasan os meses do curso, e as obras vanse rematando. Ardoiz fai un paréntese no verán e lévase con ela esta obra de temática tan similar ás anteriores. Nenas, mulleres, rapazas, noutros ambientes, noutras situacións, todas elas despertan en nós sentimentos e sensacións. Son imaxes máis que decorativas. Son emocionais. Técnicamente ofrecen as mesmas características. Continúa a mesma relación pincel-espátula, a última en inferioridade nesta obra. As cores seguen sendo as protagonistas. Ainda que nun primeiro momento os ollos vaian á nena e a súa mirada, os ropaxes e teas que a protexen e a enmarcan, comparten protagonismo. En setembro máis.
sábado, junio 16, 2007
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario