As inclinacións que Teri ten ás cores máis vivas está outra vez patente nesta paisaxe do máis colorista. Foi unha práctica moi boa para que do maxenta, azul e amarelo poidera sair este abano cromático, moi semellante ás obras de Klee, ou relacionado co movemento fauvista onde a pintura saía directamente dos tubos de cor industrial, deixando de lado a elaboración na paleta. Impera a cor, sobre a temática, cun protagonismo elevado dos contrastes de amarelos, laranxas, verdes e azuis. Nada está deixado á improvisación xa que a pincelada de Teri é totalmente controlada, ainda que pareza que o trazo foi colocado sin pensar.
sábado, septiembre 29, 2007
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario