“Yo era una niña rebelde que rechazaba a los maestros. Quería hacerme mi propia escuela. Y no estoy arrepentida”
Isabel Guerra é a monxa pintora que, dende a súa clausura no mosteiro cisterciense de Santa Lucía, Zaragoza, chega cada dous ou tres anos a Madrid para expoñer os seus cadros: cheo asegurado, venda total. As súas vocacións son paralelas dende a adolescencia: foi unha nena rebelde que quixo pintar e amar a Deus, autodidacta. Non creades que a vida monástica apartouna das preocupacións terrenas: convencida de que este mundo non pode gustarlle a ninguén, a súa obra contén unha mensaxe de esperanza: a beleza é posible, non todo está perdido.
Isabel Guerra é a monxa pintora que, dende a súa clausura no mosteiro cisterciense de Santa Lucía, Zaragoza, chega cada dous ou tres anos a Madrid para expoñer os seus cadros: cheo asegurado, venda total. As súas vocacións son paralelas dende a adolescencia: foi unha nena rebelde que quixo pintar e amar a Deus, autodidacta. Non creades que a vida monástica apartouna das preocupacións terrenas: convencida de que este mundo non pode gustarlle a ninguén, a súa obra contén unha mensaxe de esperanza: a beleza é posible, non todo está perdido.
No hay comentarios:
Publicar un comentario