O que máis sorprende desta obra é a calidade das texturas, a trasparencia dos tonos e o protagonismo do claroscuro que fan da representación unha imaxe que non pasa desapercibida. Usando os tons das abellas, Mª José Ardoiz, conseguiu cunha gama de cores amarelas fusionar a flor coa protagonista: a abella. O branco e o negro serven de encaixe para as luces e as sombras, perfectamente delimitadas e que ofrecen á pintura un carácter do máis realista. Moitas felicidades por este avance, un paso máis hacia unha técnica perfeccionada e dominada.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario